Denver laatste dag

Denver laatste dag
Koffers pakken, camper soppen, restjes van alles aan de buurvrouw schenken en op weg. We leveren onze camper zonder blikschade en met een rol ducttape op de banken in. Die gingen loszitten onderweg. We krijgen vijftig dollar terug voor het ongemak. We droppen de koffers in het hotel en nemen de bus naar Down town Denver. Ruim een uur zitten we hierin. Een kleurrijke rit met een boel lokale input. Nog een stukje met de tram en we lopen tussen de wolkenkrabbers van Denver. We bekijken vooral het leven op straat vanaf een terras en lopen 16th street af richting het station en uitzicht op het Coors stadion waar vanavond een wedstrijd is. Dan is het voorbij en stappen we in tram en bus. Bijna bij het hotel stopt de bus. Deze gaat niet verder. Een kwartier later komt de volgende, maar dan zijn we al drijfnat van de plensbui die al even dreigde. Tijd om naar huis te gaan. Van Denver naar Deventer is maar een paar letters (en dan nog door naar Eefde).
Het was echt een topvakantie!

Groetjes Saskia, John, Marja en Herman

Verstuurd vanaf mijn iPod

Van Aspen naar Denver

Van Aspen naar Denver
We staan vroeg op om via de Independantpas naar Denver te rijden. Een rustige weg met letterlijke hoogtepunten op ruim 3.500 meter en natuurlijk een aantal caches. We rijden langs Twin Lake (de naam zegt het al) en door het leuke oude mijnstadje Leadville. Dit plaatsje ademt zowaar sfeer uit, ondanks de drukke weg die er doorheen loopt. Dat is typisch Amerikaans. In elk dorp loopt de doorgaande weg dwars door het centrum. Leadville heeft een geweldige antiekwinkel. Het is bijna een museum gevestigd in een groot authentiek pand dat helemaal is volgepropt met allerlei prullaria. Van opgezette grizzlyberen tot oude jurken, incomplete serviezen, gereedschap, boeken, kerstversiering en speelgoed. Je kunt het zo gek niet bedenken of er staat een versie van in die winkel.

Twee uur later rijden we Denver binnen. We parkeren onze rv bij de Kmart, kopen daar een boek, leggen onze vaste klantenkaart voor het raam en parkeren zo de hele dag gratis in Denver. We besluiten te gaan lopen en bijna dertig kilometer later weten we dat Denver heel groot is en er prachtige huizen in de villawijk staan. Hoe dichter bij de countryclub hoe duurder met achteraf straten voor de tuinman en de boodschappenbrzorgers (denken wij tenminste).
We halen eten bij de Whole Foods en balen dat wij in onze buurt niet zo'n supersuper hebben.
Het is al tegen achten als we op zoek gaan naar een rv-park vlak bij de plek waar onze camper moeten inleveren morgen. Na een pittige tocht (Amerikanen zijn veel minder sociaal zodra ze in een van hun blikmonsters zitten) komen we aan en zien we het bordje: full! Schijnbaar zien we er zo moe uit dat we mogen blijven, mee-eten en de sleutels van de douche mogen lenen. "Sweetie, make yourself at home and pay me in the morning", laat de eigenaresse ons weten die ondertussen door de buurvrouw is gebeld. Zo lief, we ontspannen weer helemaal.

Verstuurd vanaf mijn iPod

Aspen

Aspen
Als we de snelweg afgaan en richting Aspen rijden, zijn we verrast door de brede weg die op de kaart een dun streepje is. We rijden door een vallei met opvallend veel berkenbomen, waarvan de witte stammen sterk contrasteren met al het groen er omheen. Aan de royale huizen te zien wonen hier niet de arme Amerikanen, maar we komen ook naar Aspen om een beetje jetset op te snuiven en wellicht een BA te spotten. Maar helaas hoe dichter we bij Aspen komen, hoe donkerder de lucht. Meer dan de rit er doorheen zullen wij niet van dit beroemde wintersportoord zien, want de zomerse monsoon barst los. Hoewel de pizzaboy die ons de weg naar campground wijst, zegt dat het over een uur droog is, blijft het gieten. Dus ook van de prachtig gelegen (en moeilijk te vinden) camping Difficult (it's in the name) zien we niet meer dan de tocht naar de wc en het kantoor. Er loopt een spannend paadje achter de rv en we horen een rivier, maar that's it. Jammer maar helaas, toch maar een keertje terugkomen dan maar.

Verstuurd vanaf mijn iPod