De Nederlandse zuster Slingerland leidt ons rond. Ze is al vanuit de shuttle ingeseind en wacht ons op met een glimlach die niet meer verdwijnt. Zelfs niet als we opbiechten niet te geloven. Iedereen is hier hartelijk en bijna overdreven aardig. Als je het boek 'het gebeurde toen ik veertien was' hebt gelezen, krijg je toch een ander beeld van Young en zijn aanhangers. Na de rondleiding krijgen we een evaluatieformulier waar we wijselijk ons adres weglaten om in Nederland geen Mormonen aan de deur te krijgen.
Daarna willen we de daktuin op het congrescentrum zien. Big Brother volgt ons want in no time hebben we weer een gids op onze nek. Na de enorme daktuin met geweldig uitzicht op de stad laat hij ons het auditorium zien waar 21.000 gelovigen inpassen. De diensten kunnen in 54 talen omgezet worden en alle dialecten naar wens regelen ze met een sattelietverbinding. Iedereen moet het woord van god kunnen horen is het motto. Op naar de koffie, maar ook hier klinkt een zeer hartelijk: hi hoe are you today???
Verstuurd vanaf mijn iPod
Geen opmerkingen:
Een reactie posten